Het was alweer een tijdje geleden dat ik een raceverslag geschreven had. In de begindagen van Obstakels.com schreef ik bijna wekelijks wel een verslag van een evenement waar ik bij was. De laatste tijd sta ik vaker op zaterdag in de winkel, dan dat ik op de trails of in de modder te vinden ben. 

En na de 10e Mud Masters valt er weinig nieuws te schrijven en val je toch een beetje in herhaling. Toch stond ik recent aan de start van de van de Grizzly 100 van Bear Sports. Dit evenement verdient wel een raceverslag. 

Zelf ben ik nooit zo van de trainingsschema’s geweest en ook nu had ik niet echt een schema. Het idee was om gewoon meters te maken en te kijken of ik wat hoogtemeters kon trainen. Uiteindelijk is beiden niet helemaal gelukt. Drie jongen kinderen, een winkel en een vrouw die fulltime werkt zorgden ervoor dat het aantal kilometers niet voldoende was. En hoogtemeters. Dat is in en om Amsterdam een uitdaging. Ook dat was dus te weinig. In juni heb ik als proef een zes-uurs race in de Haarlemmermeer gelopen. Aan de ene kant om te kijken of de conditie er een beetje was. Aan de andere kant om eens te kijken wat dit mentaal met je doet. Je ziet immers geen prachtige trails, maar elke kilometer hetzelfde rondje. Met 62 kilometer in zes uur was ik redelijk tevreden. Een maandje voor de Grizzly heb ik nog de Damloop gelopen en ben toen naar huis gelopen om er een marathon van te maken. Dat was een beetje de lange grote training en toen heb ik niet veel meer gedaan. De conclusie is wel dat ik een volgende keer meer moet doen in de voorbereiding, want dit was eigenlijk te weinig. 

Omdat ik uit Amsterdam moest komen en het al snel een uurtje of 3 rijden is leek het me verstandig om in de buurt een Bed and Breakfast te nemen. Op een minuutje of vijf van de start zit de Merschermolen en op de Legends Tracking kon ik de avond vooraf zien dat ik niet de enige deelnemer was die daar verbleef. Het is een prachtige omgeving en de avond vooraf kon ik aan de Maas nog even lekker eten en die laatste bodem leggen voor de uitdaging van zaterdag. Startnummer en Tracker kon je op vrijdagavond al ophalen en dus was mijn hele outfit, dropbag en racevest de avond vooraf al helemaal klaar. Nu was het een kwestie van twee wekkers zetten en lekker slapen. 

“Aan de spullen mag het niet liggen” zeg ik altijd. Zeker in mijn geval moeten de spullen natuurlijk top zijn. Dit was de outfit waarin in aan de start verscheen.

• NNormal Tomir 2 / Merrell Agilty Peak 5 (ik heb twee paar schoenen gebruikt)
• Drymax sokken
• Compressport Oxygen Tubes
• Instinct shorts
• NNormal vest (met extra flask)
• Compressport Free Belt Pro
• Compressport Trail shirt Half zip
• COROS Vertix 2
• Compressport Arm Sleeves
• Leki Poles 
• Buff
• Shokz
• Julbo Bril
• NNormal Cap
• Buff haarband
• Fenix lamp

Verder waren er nog verplichte items als een trailcup, thermodeken en had ik een regenjasje mee. Deze zijn allemaal niet gebruikt. Zoals je ziet is hardlopen of trailrunnen een goedkope sport. Gewoon een paar schoenen en je bent er ;)

Onderweg kon je twee dropbags neerleggen met spullen er in. Op kilometers 44 en 62 kwam je bij deze dropbag en kon je spullen pakken uit je tas. Of achterlaten. Bij mij zat er vooral voeding in. En een extra paar schoenen om te kunnen wisselen. 

“Wat eet je onderweg” is een vraag die ik vaak krijg. Als je je in voeding voor duursport gaat verdiepen moet je uitkijken dat je niet het “rabbit hole” ingetrokken wordt. Voor je het weet zit je spreadsheets met koolhydraten te maken en uit te zoeken welke samenstelling van elektrolyten het beste zijn. Zelf richt ik me meestal op ongeveer 60 koolhydraten per uur aangevuld met voldoende drank en wat supplementen. Daarnaast neem ik wat “echt eten” mee voor de afwisseling en als extra. Dit is wat ik mee genomen heb in mijn vest, belt en shorts:

• Maurten 320 Drink
• Maurten 320 CAF Drink
• Maurten 100 Gel
• Naak Ultra Energy drink
• Naak Gel
• Naak Puree
• Hammer BCAA
• Hammer Antifatigue
• Saltstick caps
• 3 soft flasks (1.5 liter)
• Gedroogde mango
• Gezouten Cashewnoten
• Cranberries

Hij is ook handig als hoofdband in de zomer of als haarband. Zodat je wilde haren niet voor je ogen tijdens een snelle afdaling. Zelf draag ik hem ook als polsband. Maar dan vooral omdat hij op mijn hoofd te warm wordt. Of als bescherming van mijn horloge tijdens een modderige obstacle run.

Om 6.05 in de ochtend klonk het startschot en begonnen er honderden hoofdlampen aan hun avontuur. Al heel snel zag je een prachtige streep lampjes als je omkeek. De eerste 5 tot 10 kilometer was het redelijk druk op het parcours, maar daarna trok het veld uit elkaar en was het ontspannen lopen. Na een uurtje of twee kon de hoofdlamp uit en bij de eerste stop op kilometer 22 kon de hoofdlamp en de hoofdband in de tas. De cap en bril konden op het hoofd want de zon zou snel boven de horizon verschijnen. 

Het parcours was lekker afwisselend en alle ondergronden kwamen voorbij. Ergens in het stuk voor de eerste dropbag was ook het meest modderige deel, waarbij mijn schoenen compleet in de modder weg zakten. Mijn tweede paar schoenen, dat ik vanaf kilometer 44 heb gedragen is nooit meer zo vies geworden als het eerste paar. Ik was gestart met 2 soft flasks, maar op de eerste stop heb ik de derde soft flask, die achterin zat, toch ook maar gevuld. Met de zon de opkwam en de temperatuur die steeg was dit een goed idee bleek later. Qua eten kwam ik nog niet verder dan gels. Echte honger had ik nog niet. Tot de eerste dropbag op 44 kilometer ging het redelijk snel. Ik liep een beetje het tempo dat ik in mijn duurlopen ook loop en het ging lekker ontspannen. Mijn drinken was net niet toereikend, dus ik was blij dat ik er was. Bij de dropbag ben ik even gaan zitten voor andere schoenen en om mijn eten aan te vullen. Ik heb daar vooral veel water en sportdrank, van sponsor Tailwind Nutrition, gedronken maar verder niets gegeten, behalve een Naak puree uit mijn tas. 

Van al het stilzitten was ik een heel klein beetje stijf geworden en de eerst paar 100 meter hobbelde ik voor mijn gevoel weg zoals The Penguin in de nieuwe serie op HBO loopt. Vrij snel konden de Leki stokken weer gepakt worden en ging het avontuur verder. Op mijn Strava zie ik dat het tempo nu iets lager kwam te liggen en zo voelde het ook wel. Het parcours was rustig en je kwam regelmatig dezelfde lopers tegen. Ik heb nog even een tijdje met een klant uit de winkel gelopen, maar verder was het vooral veel alleen lopen. Mijn Shokz werd vanaf nu regelmatig gebruikt voor audioboeken en podcasts. En verder was het vooral genieten van de omgeving. Het was me niet meer duidelijk ik welk land ik intussen liep, maar aan de verkeersborden kon je aflezen dat het Duitsland, België of Nederland was. 

Nog een rondje Drielandenpunt kwamen we voor de tweede terug bij de dropbag. Het advies hier was om heel veel te drinken aangezien we nu een kilometer of 25 zonder verzorgingspost zouden gaan lopen. Al het warme eten heb ik aan me voorbij laten gaan en ik ben ook niet gaan zitten, dan zouden de spieren ook niet stijf worden. Ook hier ging er een Naak puree in en nam ik de zakjes sportdrank en nieuwe gels mee. Er was ook veel warm eten te krijgen, maar ik had nog steeds geen echte honger. De gels en sportdrank ging er nog steeds heel soepel in en het leek me voldoende te zijn. Het lange stuk naar de laatste post ging eigenlijk prima. Af en toe moest ik wel een stukje wandelen omdat het gebrek aan training met toch een beetje op brak. Als ik op Strava kijk heb ik hier ook mijn langzaamste kilometers gemaakt. Toch vermaakte ik me nog prima en hobbelde ik rustig door tot de laatste post. Die kwam iets eerder dan ik in mijn hoofd had en met het bijvullen van mijn soft flasks kon ik hier ook snel weer door. Tip! Als je de Naak Salty Soup sportdrank gebruik, die heerlijk zout is, maak dan een vorige flask met zoete sportdrank wel eerst goed schoon. Als die smaken mengen, smaakt het nergens naar. 

Het laatste deel was een kwestie van gewoon doorlopen. Je weet dat je er met een kilometer of 10 bent, dus hoeft ook niks meer te sparen. Lekker blijven doorlopen. Op een gegeven moment ging de zon onder en moest de Fenix nog even op het hoofd voor de laatste kilometers. Het lukte me om 200 meter voor de finish nog even verkeerd te lopen waarmee het gevolg was dat ik nog door een sloot moest om de finish te bereiken. Die 50 meter terug lopen was natuurlijk geen optie. Moe maar voldaan liep ik na 13.40 uur over de finish. 

Voor mij gevoel was ik nog behoorlijk wakker toen ik over de finish kwam. Vooral dankzij de sportdrank met caffeine. Toch was ik niet helemaal scherp meer, want toen ik mijn B&B inliep bedacht ik me dat ik ook nog een dropbag had en dat die vast nog bij de finish lag. Toch zonde om je schoenen en reserve voeding achter te laten. Dus dat werd een bonus ritje. De volgende dag liep ik voor mijn gevoel een beetje zoals ik Joe Biden soms zie waggelen op TV. Na veel eten en een kleine siesta in de middag voelde ik me weer helemaal prima. Intussen zit in vanwege de herfstvakantie in Italië en heb ik de eerste 10 kilometer run alweer achter de run. De spierpijn is weg, maar ik voel nog wel wat vermoeidheid. Als ik thuis ben krijgt de medaille een mooi plekje in de winkel.

Ik gebruik mijn duurlopen en races ook om spullen voor de Trail.NL winkel te testen. Een aantal dingen loop ik langer mee, maar dit zijn de belangrijkste conclusies;

• Fenix HM65R-T V2.0 hoofdlamp. Op papier is hij vrij zwaar, maar daar merk je niks van. De band is wat breder dan bij de meeste merken en hij blijft goed zitten. Het draaisysteem om het vaster of losser te zetten is perfect en gaat eenvoudiger dan bij de meeste hoofdlampen. Dit blijft mijn go-to lamp op dit moment.
• NNormal Tomir 2. Ik heb twee paar. Na een training van 30 kilometer was ik bang dat maat 47 te klein zou zijn, omdat ik mijn grote teen voelde tegen de voorkant. Ze maken bij NNormal helaas geen 47 2/3 of 48, dus heb ik een 48.5 besteld. Met een extra dikke zool in de schoen zou het moeten passen. Ik ben er mee gestart, maar heb ze op kilometer 44 toch uitgetrokken. Hij voelde net te breed aan.
• Merrell Agility Peak 5. Deze schoen verkopen we nog niet, maar hebben we van Merrell gehad om te testen. Dit leek me een goed moment om dat eens te doen en ze zijn me zeer goed bevallen. Ik heb eigenlijk geen moment van twijfel gehad, dat ik me niet veilig of stabiel voelde in deze schoen.
• Drymax sokken. Deze hebben we nog maar recent in ons assortiment. Meestal liep ik met Injinji teensokken, maar deze Drymax sokken houden je voeten zo goed droog dat je bij ultra’s minder kans op blaren hebt. Ik had dus ook geen enkele blaar en heb nergens het gevoel gehad met natte voeten te lopen. Ook niet na de diepe modder. Hier blijf ik zeker mijn lange afstanden mee lopen.
• Instinct shorts. Deze shorts zijn lichtgewicht, hebben een ingebouwde belt voor spullen en vakken op de bovenbenen. Ik krijg nooit schaafplekken als ik deze shorts draag en ze zitten gewoon heel lekker. Wel wat saai zwart.
• Combinatie van NNormal 5 liter vest en Compressport Free Belt Pro. Dit vest vind ik heerlijk zitten, maar het (waterdichte) vak op de rug vind ik soms net wat lastig om bij te kunnen. De Free Belt Pro heeft als voordeel dat je telefoon eenvoudig in de belt kan, er nog wat voeding bij kan, je stokken op de lussen op je rug kunnen (als je ze niet op het vest maakt of in je handen hebt) en dat je startnummer vastgemaakt kan worden. Deze combinatie beviel me perfect. Zeker omdat ik ook nog wat gels op mijn bovenbenen in de tights had zitten.
• Julbo Frequency. Toen de hoofdlamp af ging, ging de zonnebril op. Hij heeft meekleurende glazen, dus ook als de zon niet schijnt kun je hem prima dragen. In trainingsruns heb ik nog wel eens last van grote zwermen vliegjes en dan is het fijn om je ogen te beschermen. Ik heb ze denk ik 75 kilometer gedragen zonder dat ik ergens last kreeg of dat ze irritant gingen drukken.
• Leki Ultratrail FX.One Superlite. Dit is een risico omdat het carbon stokken zijn met een extra dunne buis. Daarmee zijn ze kwetsbaar en kunnen ze sneller breken. Op een pad met stenen is er een keer een stok blijven staan, dus ik begrijp het risico. Verder liepen ze heerlijk. Toch zou ik bij een trail met veel rotsen starten met aluminium stokken. De kans op breken is dan veel kleiner en het extra gewicht is niet extreem.
• COROS Vertix 2. Hier loop ik al best een tijdje mee en ik ben er super tevreden over. Het is de COROS tegenhanger van de Garmin Fenix, maar je mist een enkele optie zoals Garmin Pay. Over de batterij hoef je je geen zorgen te maken, want die is fantastisch. Ik had ook de GPX op mijn horloge staan en ondanks dat het parcours erg goed gemarkeerd was, heb ik de GPX best regelmatig bekeken. Dit werkte erg goed en toen we na een kilometer of 30 even verkeerd liepen begon hij meteen te piepen.
• Voeding. Ik heb het ongeveer volledig gedaan op sportdrank en gel. Afgezien van wat gedroogde mango en Naak puree. Deze combi van Maurten en Naak gaf me voldoende energie om ieder uur door te komen en ik heb geen last van honger gehad. De verleiding is er soms wel om lekker snoep, zoute crackers, alcohol vrij bier of gebakken eieren te nemen, maar dit doe ik in training ook niet. Dus ik hou me tijdens de race zoveel mogelijk aan wat ik gewend ben. 

Eind van de maand staat de volgende in mijn agenda. De Graef Castricum Trail 60 KM van Cairn Adventures. Tijd om weer wat andere schoenen te testen. :)